Βρισκόμουν σε ένα μεγάλο σερί ατυχίας εκείνον τον Δεκέμβρη. Σκαρφίστικα μήπως την ξορκίσω ένα ταξίδι στην Νάουσα, εκεί οπου είχε αποτραβηχτεί η πρώην μου στο Πατρικό της. Άφορμη ο πλούσιος και φρέσκος χιονιάς στο χιονοδρομικό. Γνωστός τσουλητής της διπλής σανίδας εγώ, ποθούσα το αίσθημα ετούτο και την αδρεναλίνη που σε κάνει να ξεχνάς κάθε κατάντια. Πόθουσα και τη γυναικεία συντροφιά, λίγη αιμάτωση του πέους μου από παροχυμένα αγγίγματα και ελεύθερους συνειρμούς. Δε περιμένα κατι παραπάνω από τη βασίλισσα του πάγου, ήξερα ότι μονάζει από τον πόθο και αποστρέφεται τον έρωτα στο βουνίσιο αρχοντικό της. Την πρώτη ημέρα στρώθηκα στο ξενοδοχείο μου και άρκετα κουρασμένος την σηναντησα για λίγο σε μια ωραία θεα. Έκανα σκι και την δεύτερη μέρα βγήκαμε με την αδερφή της και τον δικό τής. Μας φορτωθήκαν δηλαδή, αναγκάζοντας με να επισπεύσω το τεμπέλικο τέλος της μαστούρας μου και να φορέσω το κοινωνικό μου προσωπείο. Μουναρα η αδερφή της, δίδυμη, ίδιο καλούπι, με τη διαφορά πως έκανε την πλαστι...