POPO AMANAMAN

 Η μεγάλη μέρα είχε έρθει! Στο σκοτεινό υπόγειο τους η Όρθια Κατσαρίδα και ο Άντρας Που Δε Μπορεί Να Βιαστεί περίμεναν καρτερικά τους υποψηφίους. Είχαν από μέρες πριν κολλήσει αφίσες στους τοίχους της περιοχής, είχαν μοιράσει φυλλάδια στους δρόμους, είχαν φτιάξει ακόμα και εκδήλωση στο Facebook. Η πολιτοφυλακή στα καλύτερα της! Μια ομάδα ξεχωριστών πολιτών με σκοπό την ενεργή δράση στην καταπολέμηση κάθε είδους ρατσισμού. Είχαν δουλέψει σκληρά οι δυο τους για να φτιάξουν μπλούζες, σημαίες,  αυτοκόλλητακια, ακόμα και κούπες και στυλό με το λογότυπο της συμμορίας. Ο ενθουσιασμός τους ήταν μεγάλος και περίμεναν την μέρα της στρατολόγησης πως και πώς. Ποιος ξέρει άραγε τι φρούτα θα εμφανιζόνταν; Η κρίση τους θα ήταν αυστηρή και θα επέτρεπαν μόνο σε λίγους εκλεκτούς να καταταχθούν στην ομάδα τους. Σημασία δε θα είχε η εμφάνιση τους ή το εισόδημα τους αλλά η θέληση τους να υπηρετήσουν τη δικαιοσύνη. Απτις 9 το πρωί πήγαν και στήθηκαν στην υπογα. Στις 10 θα ξεκινούσε η οντισιόν. Η ώρ...

 Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, εφτά. Τα πέταξε όλα ξανά μέσα στην λίμνη. Η βρώμα ήταν απίστευτη. Ξεχασμένα για περίπου μια βδομάδα, τα κουφάρια βρίσκονταν τώρα στο δεύτερο στάδιο της αποσύνθεσης τους. Η συσσώρευση αερίων στο έσωτερικό τους σε συνδυασμό με την πολυήμερη παραμονή τους μεσα στο νερό τα είχε οδηγήσει σε ένα έντονο φούσκωμα, κάτι που τα έκανε να φαίνονται ιδιαίτερα αποκρουστικά. Αν προσθεσουμε και την μυρωδιά, η στιγμή ήταν ολοκληρωτικά δυσάρεστη για τον νέο.  "Οι Αλβανοί φταίνε για όλα. Αυτοί οι ανεύθυνοι κλέφτες." Σκέφτηκε επαγωγικά.  "Νομίζουν ότι η λίμνη τους ανήκει." Καταλάβαινε κάνεις έυκολα την παρουσία των Αλβανων απο το μονοπάτι σκουπιδιών που αφήναν στο διάβα τους. Ο νέος είχε συναντηθεί μαζί τούς δύο φορές στο παρελθόν. Έρχοντουσαν μέσα στην μαύρη νύχτα, φορτωμένοι σε ένα λευκό βανάκι χωρίς πινακίδες. Κατέβαιναν αρματωμένοι με πλήρη βραδινό εξοπλισμό και στήναν την πραμάτεια τους στην όχθη για το ολονύχτιο ψάρεψα. Αυτό δεν ήταν ένα hobb...