Kouventa peri logikis (2016)

 Καλησπέρα μαγκες. Σημερα ειναι 23 Δεκεμβρίου 2016 και αυτή τη στιγμη κατεβαινω με το λεωφορειο απο το Τριάδι προς το κεντρο της πολης για να συναντησω τα τσακάλια μου. Εδω και καιρό εχω αποφασίσει να αρχίσω να γράφω κειμενα για τα αποτυπωνω τις σκέψεις μου. Περίμενα λοιπον να φτασουν οι διακοπές των Χριστουγέννων για να μου ελευθερώσουν λιγο περισσότερο χρονο και να μπορέσω να γράψω. Το ατυχές βέβαια ειναι πως μεσα στο περασμένο διαστημα σε ορισμένες απόψεις τις οποίες υποστηριζα έχω εντοπίσει ενστάσεις. Αυτο απο τη μια ειναι θετικό γιατί ετσι μπορω να παρουσιάσω μια πιο σφαιρική οπτική των θεμάτων αλλά απο την αλλη με έχει μπερδέψει αρκετά και έχει μειώσει την αυτοπεποίθησή που ειχα για τις απόψεις μου. Γενικά αυτα που θα διαβάζετε ειναι εμπειρικά , δε ξερω αν έχουν κάτι το ιδιαίτερο , και βασίζονται σε πολλους συλλογισμούς και συζητήσεις που εχω κανει με αλλά ατομα. Πριν αρχίσω να αναπτυσσω τα δοκίμια μου αποφάσισα να γράψω το παρακατω , ας πουμε για “προθέρμανση”

 

ΛΟΓΙΚΗ

Υπάρχει μια μεγάλη διάφορα αναμεσα στο να αντιλαμβάνεσαι το λογικό και να ακολουθεις το λογικό. Καθώς κάποιος προβαίνει σε μια παράλογη πράξη υπάρχει ή περιπτωση ειτε να καταλαβαίνει πως δρα παράλογα και να μην τον ενδιαφέρει (για προσωπικό όφελος , θέματα εγωισμού κτλπ) είτε να μην αντιλαμβάνεται οτι δρα παράλογα. Στη πρωτη κατηγορία θα χαρακτηριζα την πράξη ως ‘κακία’ ,’εσκεμμένο λάθος’ ‘ αδικια ‘ ή ‘παράκαμψη’ . Στη δεύτερη θα το χαρακτηριζα ως ‘λαθος του πομπού’ .  

Ας αρχίσουμε περνώντας την πρωτη κατηγορία. Συχνα οι ανθρωποι παρακάμτουν την λογική για πρωσοπικό όφελος. Το ατομο μπορει να αναγνωρίσει για παραδειγμα οτι το  να κλέψει εναν άγνωστο δεν ειναι λογικό. Είναι σε θέση να αντιληφθεί οτι η ληστεία θα βλάψει το αλλο άτομο πρακτικά και ψυχολογικά και οτι το αλλο άτομο αισθάνεται και έχει αναγκες όπως ο ίδιος. Ωστόσο παρακάμπτει αυτή τη λογική για το προσωπικό του όφελος , τα κλοπιμαία δηλαδή. Σε αυτή τη περιπτωση το άτομο καταλαβαίνει πως το να εναντιωνεται στους πρόσφυγες ειναι παράλογο καθώς και οι ίδιοι ειναι ταλαιπωρημενοι ανθρωποι που η ζωή τους έχει στο σημάδι . Ωστόσο το άτομο παρακάμπτει αυτή τη λογική για προσωπικό συμφέρον του ιδιου , για να μη του βαραίνουν τη καθημερινότητα , να μην επιβαρύνεται η χώρα του κτλπ. Εδω βρίσκει χώρο η ‘κακιά’ και η ‘αδικια’.

Συχνα ακούμε πως τα συναισθήματα και η ‘καρδιά’ δεν υπακούν στην λογική.

Ας πούμε πως ενα άτομο έχει ραντεβού με τη παρεα του σε μισή ωρα. Ωστόσο προηγούμενος βρίσκεται με την κοπελα του. Το άτομο όντας ερωτευμένο επιλέγει τα περάσει μια επιπλέον ωρα με την κοπελα του ενώ ξέρει οτι θα μπορούσε να την δει και την επόμενη ή μεθεπόμενη μερα. Ως αποτέλεσμα οι φιλοι του χαλαν την διάθεση τους και καθυστερούν το προγραμμα τους. Το ίδιο το άτομο ξέρει οτι δε δρα λογικα και πως οι πράξεις του θα έχουν δυσανάλογες δυσάρεστες  . Παρ όλα αυτα δεν τον ενδιαφέρει και ζει για τη στιγμη, κάνοντας αυτό που γουστάρει. Αυτο ειναι το ‘εσκεμμένο λάθος’ .

Η δεύτερη περίπτωση είναι πιο απλή. Εδώ το άτομο απλά δε μπορεί να αντιληφθεί ότι πράττει μη λογικά λόγω κάποιας αδυναμίας συνείδησης. Θα μπορούσε να είναι λόγω έλλειψης αντίληψης, εμπειριών, κριτικής σκέψης ή νοητικής αδυναμίας. Πιθανως και αποτέλεσμα ψυχικης διαταραχής.

 Αυτό είναι ένα "λάθος του πομπού"

******

Παρατίθεται αυτούσιο όπως το βρηκα