H skia apo ena palouki

"Φύγε μακριά μου!"

Του φώναξε με μια στριγκλια καθώς έτρεχε πάνω στα ψηλοτάκουνα της.

Ο κουστουμαρισμενος νεαρός που την ακολουθούσε με γρήγορο βάδην είχε πετάξει το πέος του έξω από το μπαντελονι του, και σηκωμένο αυτό του έδειχνε τον δρόμο στο σκοτεινό επαρχιακό στενό.

Απελπισμένη και μέσα σε κλάματα η Σμάρω αποφάσισε να χτυπήσει στην εξώπορτα μιας μονοκατοικίας αναζητώντας καταφύγιο.

Ο Σωκράτης δεν είχε ξαναΐδρωσει ποτέ τόσο στην ζωή του. Κλειδωμένος σε ένα μικροσκοπικό δωμάτιο, μέσα στο κατακαλοκαιρο, έδινε μια άνιση μάχη καθισμενος σε μια στρογγυλή λεκάνη. Ο "Γύρος της Νικητής" που καταβρόχθιζε με λεμαργία μερικές ώρες πρίν, είχε τώρα επιστρέψει για να πάρει την εκδίκηση του. Ενώ πάλευε να μην χάσει τις αισθήσεις του, με σφιγμένα τα δόντια από τον πόνο, άκουσε να χτυπάει το κουδούνι της εξώπορτας.

"Βοήθεια!"

"Παρακαλώ ανοίξτε!"

Άκουστηκε να φωνάζει στο βάθος μια γυναικεία φωνή.

Τα πόδια του Σωκράτη τρεμαν απτό πόνο και την εξάντληση.

Η προσπάθεια του να σηκωθεί συνοδεύτηκε από μια δυνατή εκκένωση που τον μαγνήτισε ξανά στην τουαλέτα.

"Σας ικετεύω, θα με βιάσει!"

Ο Σωκράτης ξεκίνησε να σέρνεται σαν γεωσκώληκας. Δε μπορούσε να ανεχτεί τη σκέψη ενός βιασμού έξω από το κατώφλι του.

Ο ίδιος είχε να αγγίξει γυναίκα πάνω από δύο χρόνια. 

Με όλες του τις δυνάμεις έφτασε μέχρι την πόρτα και την άνοιξε σερναμενος.

Σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου το κορμί της Σμαρώς πετάχτηκε μέσα στο σπίτι με απίστευτη ορμή. Το πρώτο της βήμα επεσε πάνω στον Σωκράτη, κλωτσοντας τον μες το προσωπο. Το επόμενο βήμα, ασταθές πλέον από την σύγκρουση, πάτησε πάνω σε ένα καφέ υγρό που ο Σωκράτης άφηνε στο διάβα του.  Αναπόφευκτα έχασε την ισορροπία της και έπεσε πάνω στην γωνία ενός ξύλινου τραπεζιού. Ξαπλώθηκε στο πάτωμα και παρέμεινε ακίνητη. Σαν πτώμα δίπλα της σερνόταν και ο Σωκράτης, που είχε χάσει τις αισθήσεις του από το σουτ. 

Η σκιά από ένα παλούκι εμφανίστηκε πάνω στα ξεραμένα κορμί τούς.

Η νύχτα που ακολούθησε είχε πολλές διεισδύσεις.